ZARAUTZ, BETI IZANGO DA ZARAUTZ, Mahala- TolosaldekoTT 5. euskadiko distantzia luzeko txapelketan

Zoriontasuna zer den galdetuko balidate, zarautzeko triatloan azken kilometroan sartu, nere ingurukoi eskua eman, garaipen keinuak egin, helmugako azken zuzengunean ohiu egin eta helmugako pankarta ostean zure taldekideekin ematen duzu bostekoa dela esango nuke. Egia esan azken kilometro horretan , sentimendu eztanda bat izan nuen, merezi izan zuela somatu nuen, eta han proban bukatu ondorengo momentu haietan zoriontsu nintzen, eta uste dut nire taldekideak ere nire moduan zeudela.

Izugarria izan zen beste behin Zarautz. Jendetza kirolari moduan eta jendetza ikusle bezela. Hasteko Getariako eta Zarautzko hondartzak elkartu genituen itsasoz 2500m inguru igerian eginez. Itsasoa bare zegoen, olatu txiki batzurekin, igerirako ondo, aitzakiarik gabe. Jarraian 82.5km Meagas bi aldiz, Orioko gaina eta Aiako gaina igo behar genituelarik (baserri bide batzuetatik, %17ko penditzekin), eta guztia bakarka, erlojuaren aurka bailitzan. Eta amaitzeko 20km korrika. Eta tartean hori guztia egin nahian gu, MAHALA-TOLOSALDEKOTTko basurdeak.

Zarautz magikoa da, estatu guztian miresten duten proba da, aintzindari delako, bizikleta gogorra duelako, eta nola ez giroagatik. Ezen proba hau ia jenderik gabe egin edo jendearekin egin ba… ezberdina da dudarik gabe. Parte zaharreko kaleetako giro hori, meagaseko zuzengunea…., aiako pareta… Minutu batzutan bederen, gu eliteko kilorari moduan sentitzen gara, denek zure izenez deituz, denek zu mirestuz egiten ari zarenagatik, eta gorputzak lagunduz gero, berau prestatzen pasako guztiak merezi duela somatzen duzu. Nirvana momentu bat da, sufrimenduak zoriontasuna ekartzen duela baieztatzen duen momentua.

BI urtetan taldeka, top 10aren bila joaten ginen, eta nahiko zitzaigun, baina aurten nahi gabe, gu bila joan gabe, etorri zaigu top 5aren lehia. Eta zarautzen beste behin argi ikusi da Atletiko talde indartsuaren atzetik, gipuzkoan gu garela indartsuenak . Eta Euskadi mailan, SVC, Lagunak eta Atletikoren atzetik gu gaudela taldekakoetan. Ez gera makalak ez horixe. Sailkapenean 5garren geratu ginelarik.

Zorionak lehen aldiz egin zutenei, Regi ( bizikletan hozteko beldurrez edo eman eta eman aritu zana…) 2XU, (oso ona dela dena denetan), Aranburu ( basurde autentikoa, eskerrak mina hartuta egon zan bestela… ), Piepoli ( alpeduezen egurra!), Jose Luis, (berezkoa doaiak izatea zer dan…) Sera (premio a la constancia) (a ze bi juntau behar diren embrunen…. Izoard-i kolorek baietz atea! Juankar, (bizikletan eskufrenuakin jun zan mutilaren abenturak, korrika duda zeukeau nola jun hintzan bestela Nizan…..) Mujika, (uretako abenturak gogoratu ta boxetan aurpegian ura bota zuen mutikoa) Lehendakari ( uretan gps galdu zuena, eta berriro itzuli dena…jajaja) Javi, (zorionak, kmak gaizki markatu zeuden galdezka berotu zan zen mutila…) Gorka, (triatloiak bizikletan amaitu bear zirela pentsatzen duena) Ezpala (huntzaren hosto batek superbibentzian zenbat lagundu dezakeen azaldu dezakeeena jajajaja). Marin ( bizikletan burua ibili edo ez, merezi ote duen galdezka aritzen dan mutila, hi aiz hi), xandalio (zarautzen pintxazokin duen maitasun-gorrotoa) reitziger, (4 , hurrena kubata batzuk edanez animatu nahi gaituena…. Kanpineko biden…) etxetxipia, (dena plato haundi egiten tematu zana, eskerrak esan genion ta konbenzitu , aian gora txikian hobeto jungo zala… zorionak!) Mendia, (uretatik atea eta lasaitu earra hartu zuena, zorionak hiri ere!)

Dudarik gabe, proba potentea, eta ikaragarria, dena eman daitekeen proba 1, eta niretzat gorputzaren mugak ezagutzeko distantzia ederra, gustuko dudarik gabe. Hurrengo zita (ekainak 20) lekeition izango dute batzuk, quebrantan beste batzuk, koadrila egunan beste batzuk… tagero donosti berrize, ta geo gerokok.